Parochiekerk van St Donatus
De parochiekerk St. Donatus Martyr, door de inwoners van Branden liefkozend "Brander Dom" genoemd, bestaat in zijn huidige vorm sinds hij in 1880/83 werd herbouwd. De geschiedenis van de kerk gaat echter veel verder terug, tot 1760/61, toen aan de overkant van de straat een kleinere kapel werd gebouwd voor de plaatselijke gelovigen. Een bezoek aan de 55 m hoge, driebeukige hallenkerk is de moeite waard vanwege de vele kerkschatten, zoals het Wendelinus reliekschrijn uit 1897 of de koorkerkramen uit 1952/1954 met hun kleurrijke gebrandschilderde ramen.
Sint-Vincentiuskapel
De kleine kapel in Niederforstbach werd in 1756 gebouwd uit dankbaarheid voor het feit dat ze gespaard bleef van aardbevingen. Opvallend is het Wendelinusaltaar uit 1863, dat oorspronkelijk uit de parochiekerk van Brander kwam.
De kapel ligt aan de oude pelgrimsroute naar Kornelimünster en wordt nog steeds liefdevol verzorgd door de plaatselijke bewoners. Tijdens de advent staat er een prachtige kerststal in de kapel.
Brugviaduct van de Vennbahn
Het viaduct werd in 1884 geopend voor de Vennbahn en overspant het schilderachtige Rollefbachdal. Tegenwoordig loopt er ook een langeafstandsfietspad over het viaduct met prachtige uitzichten langs de niet meer gebruikte spoorlijn van Aken naar Luxemburg.
De Brander stier
De Brander Stier werd in 1976 op initiatief van de burgervereniging op het marktplein geplaatst. Het is geen toeval dat de bronzen kolos van beeldhouwer Prof Karl-Henning Seemann bruisende kracht en onbedwingbare wil uitdrukt. Dit herkenningspunt van de wijk belichaamt op indrukwekkende wijze het "stierachtige" lokale patriottisme van de inwoners van Branden.
Een anekdote vertelt hoe, tijdens het bewind van de keizerlijke abdij van Kornelimünster, de boeren van Branden hun varkens lieten vetmesten in de bossen van de abdij, ook al had de toenmalige abt het vetmesten van eikels in zijn gebied verboden. De inwoners van Branden kwamen in opstand tegen hun soeverein, oefenden burgerlijke ongehoorzaamheid en wonnen zowaar: Het Hof van de Keizerlijke Kamer stelde de onderdanen in het gelijk en de varkens mochten zich blijven voeden met eikels in het herfstbos.
Om met de Modder naar het vuur te reizen
Wie herinnert zich nog dat er in de 19e eeuw alom erkende paardenraces werden gehouden op Brander Heide? Niet alleen in de Duitse paardensport, maar ook internationaal was Brander Heide bekend in relevante paardenracekringen tot in Brussel, Amsterdam, Parijs en Londen. Naast de kuurvakanties en het gokken in Aken bezochten de aristocratie en de gegoede burgerij de races. Maar ook de gewone Akense bevolking wilde deze evenementen niet missen en kwam massaal naar Brand.
Het Brand "volkslied" "Vür fahre met de Modder noh dr Brand" kan daarom worden begrepen in verband met deze paardenraces, die door veel Akenaren werden bijgewoond. In brons gegoten met kind en kegel door Bonifatius Stirnberg, is "de Modder" nu een herinnering aan vroeger tijden voor de Sparkasse Trierer Straße.