Hangeweiher

Het Kaiser-Friedrich-Park is een park in het zuiden van Aken dat vernoemd is naar de Duitse keizer Friedrich III, die in 1888 overleed. Het park werd samen met de aangrenzende Kaiser-Friedrich-Allee aangelegd tussen 1908 en 1910 volgens de plannen van de Akense stadstuindirecteur Weßberge, nadat de gemeenteraad de aanlegkosten van 180.000 Reichsmark had goedgekeurd. Het park werd onder andere beplant met zeldzame bomen uit het bestand van de Akense lakenfabrikant en amateur-dendroloog Friedrich von Halfern, die zijn eigen Von Halfernpark al had laten aanleggen.

De Hangeweiher, een klein stuwmeer dat gevoed werd door de rivier de Pau, werd in eerste instantie ontworpen als een vijver voor binnenschippers. Deze werd in de 18e eeuw aangelegd als eerste opvangbekken voor regenwater in Aken. In de directe omgeving werd het openluchtzwembad Hangeweiher gebouwd en het grote zwembad werd ook gebruikt voor sportwedstrijden. De aangrenzende weilanden werden gebruikt als een zogenaamd luchtbad. Oorspronkelijk werden een voetbalveld in het westen van het park en twee kinderspeelplaatsen toegevoegd aan het groene gebied. Het tuinbouwconcept voorzag in de aanleg van terrasvormige bloemperken, die visueel de indruk gaven van een omheinde tuin, maar tegelijkertijd goed zichtbaar waren.

Het park werd in de jaren 1920 naar het zuidwesten uitgebreid met de aanleg van de Kaiser-Friedrich-Allee. Als je de loop van de Paubach volgt tot het einde van de Kaiser-Friedrich-Allee, kom je bij de Tritonenbrunnen fontein die Carl Burger in 1906/07 creëerde en die gevoed werd met water uit de Paubach. Deze fontein werd in 1923 verplaatst naar de Kaiser-Friedrich-Allee als onderdeel van de verbouwing van het stationsplein. De Pau komt het park binnen - tegenwoordig relatief onopvallend - via een kunstmatige watercascade. Het Observatorium van Aken en het park van het oude ziekenhuis liggen in de directe omgeving.

Tot op de dag van vandaag is het park grotendeels in zijn oorspronkelijke staat gebleven, ondanks de schade die twee wereldoorlogen hebben aangericht. Er is een bootverhuurbedrijf gevestigd op de vijver en de speeltuinen zijn aangevuld met een rolschaatsbaan.

Er werden ook verschillende tennisbanen aangelegd. Het buitenbad, dat vandaag de dag nog steeds bestaat, is het enige buitenbad in de stad Aken en het enige met een officiële 50-meter wedstrijdbaan in de stadsregio Aken. In het park zijn voldoende grasvelden overgebleven, die in de zomer worden gebruikt als ligweiden voor mensen die willen ontspannen. Bovendien zorgt een klein restaurant voor het fysieke welzijn van de bezoekers van het park.

De "voorlopervijver" van de Hangeweiher werd vroeger gebruikt als opslagvijver voor de Weiße Mühle. De Weiße Mühle werd voor het eerst schriftelijk vermeld op 30 juni 1563 en was vroeger een schuur; aan het begin van de 19e eeuw een spinnerij, olie- en slijperij, aan het eind van de 19e eeuw een lakenfabriek en spinnerij).

De Pau zelf werd voor het eerst genoemd in een document op 24 oktober 1720. In ruil voor het water dat in de Hangeweiher vijver was opgeslagen, hadden de rechthebbenden op de Paubach het recht om water uit de Paubach en zijn zijrivieren te gebruiken en om het via een persleiding uit de Hangeweiher vijver te halen en aan de individuele rechthebbenden te voeren. Het recht om dit water te gebruiken werd bevestigd door een reeks documenten, waarvan het keizerlijke register in het stadsarchief het oudste is. Het volgende document was het protocol van de "Wassergerechtssame" uit 1821 en 1863. Naar aanleiding van de omzetting van de open Paubachloop in een leiding onder druk werd het Paubachstatuut in 1899 vervangen en in 1929 vernieuwd door de Paubachwaterrol. Toen in 1971 de Paubachwasserverband werd opgericht, werd de Paubachwasserrolle opgeheven en verviel het recht. De Paubachwasserverband had ook het onderhoud van alle wateren, vijvers en kanalen langs de Pau overgenomen.

De stad Aken had als rechtsopvolger van de watervereniging Paubach de waterrechten overgenomen om het in beide bekkens opgevangen water (Hangeweiher als zwembad en Kahnweiher) te gebruiken en te verbruiken en om het water van de Paubach en alle andere zijrivieren van de Hangeweiher in de twee bekkens van de Hangeweiher op te stuwen en op te vangen. De enige watergebruiker in 1993 was de firma Zimmermann.

In 1955 werd de Hangeweiher ontwaterd en werd, afgezien van het gedeelte boven het eiland, de hele oeverzone (3700 m²) gebetonneerd met een beddingbreedte van 10 - 15 meter.

Uit de uitlooptoren van de Hangeweiher (Pau) wordt via een persleiding water gehaald om via de persleiding Paubach de fonteinen in het stadscentrum van water te voorzien. De volgende gemeentelijke fonteinen worden voorzien van water uit de Hangeweiher: Wehrhafter Schmid, Türelieschen, Fischpüddelchen, Hermann-Heuch-Platz, Maria Lörsch Platz, Karlsbrunnen, Mariensäule.

Het totale wateroppervlak van de Hangeweiher werd vastgesteld op 14.500 m².

Het volume is 22.490 m³.

De overlooprand bij de toren ligt volgens het onderzoek van 2020 191,80 meter boven zeeniveau.

Dit betekent dat het normale waterniveau waarschijnlijk 191,82 meter boven zeeniveau zal liggen.

Het laagste punt ligt op 188,84 meter boven zeeniveau, wat resulteert in een maximale normale waterstand van 2,98 meter.

Het verticale verval van de oeverwand vanaf de bovenkant van de betonnen muur (192,07 NHN) tot de betonnen vijverbodem (ook ter hoogte van de aanlegsteiger) is ongeveer 1,35 meter.

De in 2020 gecreëerde operationele afvoer ligt op 190,74 NHN. Het stroomgebied beslaat 2,479 km².

De instroom bij HQ50 is 2,23 m³/s.

De instroom bij HQ100 is 2,45 m³/s.

De dam wordt bediend via een overlaat met twee openingen.

De Hangeweiher wordt in het systeem ingevoerd via

• de Paubach en Klotzweider Bach op de zuidelijke oever,
• de Kannegießer Bach op de westelijke oever,
• het Brockenfeld hemelwaterafvoersysteem op de oostelijke oever via een DN 500-buis met een afvoer van 189 l/s in overeenstemming met de waterwetgeving
• het regenwaterafvoersysteem Kaiser-Friedrich-Alle op de zuidelijke oever via een 900/1200-mondprofiel met een afvoersnelheid van 800 l/s

De Pau, inclusief de Klotzweider Bach, heeft een normale watertoevoer van ongeveer 25 l/s. De Kannegießer Bach stroomt in met een normaal watervolume van 1-2 l/s.

De droogweerafvoer van de dam wordt gekanaliseerd naar de overloop van de overlaat. De hoogte van het permanente reservoir heeft als doel

(volledige waterstand = Zv) is 191,82 m boven zeeniveau.

De reservoirdoelen voor ZH1 en ZH2 zijn nog niet bepaald, omdat er geen damstructuur is vanwege de ingraving in de ondergrond en er daarom geen onderzoeken volgens DIN 700 nodig zijn.

De overloop of afvoer van de dam is in de Paubach DN 600 met een uitbreiding naar DN 1000 na 42 meter, die na een stroomlengte van 3,12 kilometer in de Wurm stroomt bij de Rehmplatz en dan na nog eens 0,94 kilometer pas weer open onder Europaplatz uitkomt.

De maximale capaciteit van de DN 600 afvoer is 363 l/s.