Het begon allemaal met een vakantie in Zwitserland. Het was van daaruit dat Reiner Nerlich Zuhörbänklials suggestie. Nader onderzoek wees vervolgens uit dat er in Duitsland al vertel- en luisterbanken zijn - met verschillende concepten en door verschillende initiatiefnemers. Zelfs Aken had ooit een mobiele luisterbank in het Westpark.
Het idee werd vervolgens opnieuw opgepakt in 2023. We wilden op bankjes gaan zitten, passanten actief benaderen en op basis van deze ervaring een gebruiksconcept ontwikkelen zonder grote kosten te maken.
Projectproces
Dit idee van de vertelbank ontwikkelde vervolgens echter een eigen dynamiek. Met bankjes in alle 14 wijken van de Seniorenraad werd de veldproef in 2024 ineens een project met een groot aantal deelnemers.
Het idee om zelf gefinancierde plaquettes te bevestigen aan bankjes in coördinatie was niet langer mogelijk en er moest een budget worden gevonden voor de uitvoering. Het regelcentrum "Ageing in Aachen" vocht met grote inzet voor een budget voor het jaar 2025. In de tussentijd werden de potentiële verhalenbankjes in de wijken geïdentificeerd en werd de grootte van de plaquettes met de verantwoordelijken afgesproken.
Uiteindelijk moest er een beknopte naam worden gevonden - "Mullebank". Maar wat betekent "Mulle" eigenlijk? Akenaren kennen de "Mulleklenkes", de 133 meter hoge zendmast op de Karlshöhe, al sinds 1984. Nu is daar de "Mullebänke" bijgekomen. En terwijl de toren alleen zendt, werken de Mullebanken in twee richtingen - kletsen en luisteren. En zodat niet-Akenaren ook weten wat er bedoeld wordt met "Mullen", hebben de "Mullebänke" de ondertitel gekregen en tegelijkertijd het verzoek "Laten we een praatje maken".
Het duurde twee jaar van idee tot realisatie. In het voorjaar van 2025 ging het ineens heel snel. De geselecteerde bankjes werden opgeknapt en voorzien van de plaquettes - dus hartelijk dank aan iedereen die heeft bijgedragen en niet voortijdig heeft opgegeven.
Martin Landrock
Op 19 mei 2025 werd het eerste bankje bezet door een prominent persoon. De Akense burgemeester Sybille Keupen nam als eerste senior plaats op een Mulle-bankje in het Kaiser-Friedrich-Park bij Hangeweiher. Als zittende burgemeester ben je waarschijnlijk niet eenzaam, maar dit was in ieder geval een kleine bouwsteen tegen eenzaamheid.
Wat gebeurt er nu?
De moerbeibankjes hebben ook tijd nodig om bekend te worden. Daarom zitten leden van sommige wijken van de Seniorenraad regelmatig op moerbeibankjes en nodigen voorbijgangers uit om met hen te praten. Sommige mensen ergeren zich hieraan, maar de meesten zijn enthousiast en blijven ons steunen via mond-tot-mondreclame.
Hoewel de Seniorenraad de Mullebänke heeft geïnitieerd met steun van de stad Aken, is eenzaamheid niet alleen een probleem voor oudere burgers, maar ook voor alle generaties en ongeacht afkomst. Deze overkoepelende dialoog is op dit moment echter nog eerder uitzondering dan regel, ondanks de raakvlakken. Maar je moet ook visioenen hebben - misschien speelt een Italiaan op een dag een paar liefdesliedjes voor zijn gesprekspartner op de Mullebänke. Visioenen? Nee, dat is al gebeurd in Burtscheid. We zullen niet verklappen wat er daarna in het verhaal is gebeurd.
Helaas waren de eerste bankjes na korte tijd besmeurd. Als Seniorenraad zullen we er dus ook in de toekomst voor moeten zorgen dat de bankjes mensen blijven uitnodigen om rond te neuzen.
De stad heeft ook een "Mulle Map" gemaakt, waarop de Mulle banken in Aken staan:
Hebben we ook netetiquette nodig voor de multi-banken? Zal de polarisatie van de samenleving op de banken doorgaan? We zullen dit in de gaten moeten houden. Allereerst hopen we dat dit saamhorigheid zal bevorderen. Want alleen door samen te "piekeren" kunnen we mentale barrières overwinnen.