Mijn pleegkind is een grote verrijking
"Ik heb net mijn eerste kerst gevierd met mijn driejarige pleegkind en ik vond het een heel verrijkende ervaring. Als iemand me dat een jaar geleden had verteld, had ik het niet geloofd. Kunnen ervaren hoe weinig middelen een klein mens een kans kunnen geven, maakt me dankbaar en heel gelukkig. Zien hoe een kind met de dag meer een persoon wordt en zelfvertrouwen en vertrouwen ontwikkelt, is meer waard dan wat dan ook. Het was en is de beste beslissing die ik ooit in mijn leven heb genomen. Ik heb er nog geen dag spijt van gehad en zou het zo weer doen."
Leven met een pleegkind in permanente pleegzorg
"De term "pleegkind" is heel vreemd voor mij. Ook al gebeurt het af en toe dat onze zoon zo genoemd wordt vanuit formeel oogpunt (autoriteiten, artsen...), ik voel me geen pleegmoeder voor hem, maar eerder een moeder. Ik noem Emil (naam veranderd) ook niet mijn/onze pleegzoon, maar mijn/onze zoon of kind. In mijn ervaring creëert de term, die zeker ook een feit en een realiteit is, een afstand die niet voelbaar is in onze relatie met elkaar. Voor mij is Emil mijn/onze zoon en ik heb me nooit pleegzorger (moeder) gevoeld of op wat voor manier dan ook een dienstverlener van Bureau Jeugdzorg.
Toen mijn man en ik op zoek waren naar een pleegkind, was dit zeker een van de zorgen die we in het begin hadden, samen met andere angsten en onzekerheden: "Zullen we ons echt vader en moeder kunnen voelen, of zal er altijd een beetje het besef zijn dat we alleen maar bezig zijn met pleegzorg en het opvoeden van kinderen?"
Natuurlijk weet ik alleen voor ons dat we, ondanks wat zeker heel moeilijke startomstandigheden waren (onze zoon kwam bij ons met een behoorlijk "dik pakket"), een heel, heel gelukkig en volkomen "normaal" gezin zijn dat de uitdagingen van het dagelijks leven voortdurend opnieuw aangaat.
Zelfs als de realiteit van ons leven een andere basis heeft dan de realiteit van het leven van onze vrienden of familieleden, is het in geen geval slechter, beter of problematischer. Het is gewoon anders. Onze kinderen hebben een iets andere biografie. Een biografie die niet meer of minder beschouwd wil worden dan de individuele geschiedenis van vlees en bloed geboren kinderen.
Je hiervan bewust zijn, het kunnen accepteren en bereid zijn ernaar te leven kan het grootste geluk zijn dat je kan overkomen - net als onze zoon!"
Wil je een kind? Pleeg kind!
"Wil je kinderen? We zijn nu ongeveer twee jaar gelukkige pleegouders en genieten er elke dag van dat we onze pleegdochter kunnen begeleiden terwijl ze de wereld ontdekt.
Bezoeken vinden regelmatig plaats met tussenpozen van vier weken. Onze pleegdochter speelt dan met haar biologische ouders in de kamers van het bureau jeugdzorg, terwijl wij in een ontspannen sfeer ervaringen uitwisselen met de verzorger van de pleegzorg en zo nodig tips en ondersteuning krijgen.
We zijn dankbaar en blij dat onze wens om een kind in ons gezin te zien opgroeien in vervulling is gegaan en we zijn nu van plan om ons avontuur voort te zetten en nog een pleegkind in huis te nemen.